zondag 31 maart 2013

Hoera mijn man is klusser!

De laatste tijd hebben Bob en Timo allerlei kleinere klussen gedaan. Zo is nu eindelijk de rand om de plavuizen geplaatst.





Met die vreselijke koude oosten wind merkten we, dat er via de afvoerpijp van de afzuigkap erg veel koude binnen kwam. De wind stond natuurlijk wel pal op de gevel, maar volgens mij kon er met isolatie heel wat kou buiten blijven. Dus zijn ze zaterdag in de keuken aan het slopen gegaan. Ze kwamen nog een stukje behangrand tegen. 



Ik vind het altijd leuk om te zien, hoe het vroeger is geweest. Welke verf, welk behang? Een oud huis heeft in de loop der tijd heel wat veranderingen ondergaan. Het huis is dit jaar 90 jaar geleden gebouwd. en we zijn pas de derde bewoners. Iedereen heeft hier lang gewoond. 



Eerst alle plankjes er af, voorzichtig zodat ze er weer tegenaan kunnen.




Deze aluminium pijp vervangen door kunststof die wat beter aansluit en daar na dik in de isolatie.


En alle plankjes weer op hun plek zitten. Lijkt er niets veranderd. Alles staat en hangt weer op z'n plaats. Maar we hebben hopelijk nooit meer zo'n last van de koude oostenwind. 

Ook in de keuken beneden zijn ze aan het werk geweest. Op de muur zat behang en dat was heel erg aan vervanging toe Dus het oude behang hebben ze eraf gehaald. Nu is het daar weer fris en schoon.






Wij zullen met al onze klussen wel nooit op de tv komen in het programma "Help mijn man is klusser".
Bob is nu 47 jaar "klusser". Maar daar heb ik alleen maar profijt van gehad. 
In een oud huis is altijd wel een klus die geklaard moet worden, maar Bob doet dat nog steeds met veel plezier. Morgen wil hij het houthok repareren. Daar is het een en ander aan los geraakt. 

dinsdag 26 maart 2013

Anker steinbaukasten




Oesterreichs Illustrierte 1908



Vroeger werden bouwdozen gemaakt van hout. Maar de broers Otto en Gustave Lilienthal ontwikkelde bouwstenen gemaakt uit zand, gemalen krijt en lijnolievernis. Door geldgebrek hebben zij het patent aan Dr. Richter uit Leipzig moeten verkopen. Dr. Richter liet in 1876 een speciale fabriek in Rudolfstadt bouwen voor de fabricage van de stenen. De fabricage is gestopt in 1963. Maar door liefhebbers van deze Anker stenen, weer hervat in 1995. Er is een club van vrienden in Nederland.







                                   
                                 
                    

De fabriek in Rudolfstadt heeft jaarlijks opendeurdagen. Dit is in 2011 opgenomen.

             
                                    





Als we zondag naar mijn Oma Aad gingen mochten mijn zusje en ik  zo nu en dan met deze bouwdozen spelen. Want bij haar stonden een aantal dozen. Mijn vader en zijn broers hebben daar mee gespeeld. De dozen zijn nu zo'n honderd jaar oud.

Karla en ik bij Oma Aad

Mijn ooms Frans en Rein  1910








Alle dozen zijn nog compleet, ook de boekjes zijn er.





zondag 24 maart 2013

Feest





Deze week was ik jarig. Ik heb veel kaarten en bloemen gekregen. Hierbinnen lijkt het nu wel voorjaar, door al die mooie planten en bloemen. Maar buiten is het buiten winters-koud. Er giert een ijskoude wind om het huis. Zaterdag was het feest, de kinderen en kleinkinderen kwamen en verdere familie. Ik heb prachtige cadeau's gekregen, ik ben heel erg verwend. Allemaal mooie cadeau's.  Zo had Frieda samen met de kinderen,  zelf zeep gemaakt en fraai verpakt.  





Mijn schoonzusje is naar Delft gegaan om voor mij een boekje te laten signeren. Kees van Kooten heeft daar een mooie opdracht in geschreven. Het is een heruitgave ter gelegenheid van de Boekenweek 2013. De oplage is 1000 exemplaren. Een zeer bijzonder cadeau dus.




Van Bob een bekend doosje van de firma Sengers. Hierin zaten zilveren breidoppen. En alle kinderen samen hebben mij een superdrive gegeven. Ik was al weken aan het tobben zonder dvd-drive. Nu kan ik weer verder met mijn films.

Dank jullie wel!





zaterdag 23 maart 2013

Gasten

Woensdag hadden we vrienden te eten. Dan is er de vraag;  wat eten we?
Al gauw dacht ik aan "Captains Dinner". Simpel, maar erg lekker. En je kan er heerlijk mee variëren.
Dus maar eens op het internet gekeken. Op  www.cj-weblog.nl vond ik een recept. Door dit lijstje heb ik mij laten inspireren.


Er was een moeilijkheid omdat twee gasten zoutloos moeten eten. Maar het lukte mij om een smakelijk en zoutloos diner op tafel te zetten. De kapucijners heb ik zelf gekookt. Rijst is ook geen probleem. Ook tafelzuren zijn zoutloos te verkrijgen. De speklappen en gehaktballetjes ook zonder zout. Alleen de uitgebakken spekjes en beenham hebben zij moeten overslaan. 




 Mijn lijstje;

Kapucijners (Bereid van gedroogde kapucijners)
Gebakken uien
Uitgebakken spekjes ( wel erg zout)
Speklapjes
Gehaktballetjes
Beenham ( helaas niet zoutloos)
Gevulde eieren
Rijst
Salade
Appelmoes
Komkommer
Zilveruitjes
Amsterdamse uien
Augurken
Atjar Tjampoer
Piccalilly
Sambal
Ananas

Omdat onze vrienden nog naar huis moesten rijden met de auto, hadden we ook een wijn zonder alcohol. Dat is een echte wijn waar de alcohol is uitgehaald. Dus het is geen druivensap. Deze wijn is er ook in rood en rosé.










We hebben met ons zessen een gezellige avond gehad.

dinsdag 19 maart 2013

Mijn pop


Het was 1956 en ik wilde zo graag een pop met slaapogen. Al mijn zakgeld spaarde ik op. Tot onze moeder mijn zusje en mij mee nam naar de stad. Ze ging naar de poppendokter die ook poppen verkocht. Volgens mij was dat op het Spui in Den Haag. Daar heb ik toen de mooiste pop uitgezocht. Ze had niet alleen slaapogen, maar kon ook naar links en naar rechts kijken. Ook mijn zusje mocht er een uitzoeken. We hadden meteen een naam voor de poppen, de mijne heet Maja en die van Carla, Anneke. Zondag gingen we naar Oma Aad, om onze poppen te laten zien. Mijn oom heeft de poppen op de foto gezet.


Maja en Anneke

Maja


Het leuke is, dat ze er alle twee nog zijn. Want mijn zusje heeft haar pop aan mij gegeven. Alleen die heeft een andere jurk aan. Ze zijn wat gehavend door het vele spelen. Die van mij heeft zelfs een ander hoofd gekregen. Ik heb ook haar haar geknipt, dus nu heeft zij een pony. Maar ze draagt nog wel haar rode jurk. De pop van Carla is wat mooier gebleven, zij heeft er niet zoveel mee gespeeld. Ik was een echte "poppenmoeder". En kon er uren mee spelen.





Omdat ik zo blij was met mijn pop heeft een vriend van mijn ouders een tekening gemaakt van mij met mijn pop.

Getekend door: H.J.H.Sanders



maandag 18 maart 2013

Voorjaar?

Als ik naar buiten kijk, lijkt het wel voorjaar. De zon schijnt volop. Maar de weersvoorspelling zijn niet al te best.  Maar deze vogel denkt er waarschijnlijk anders over. Die is al begonnen met zijn nest, verscholen in de beukenhaag.




donderdag 14 maart 2013

Opgeruimd

De bergruimte boven is opgeruimd. Alles is nu schoon, na het muizen-bezoek. De troep is verwijderd. Want er stond van alles in, wat er eigenlijk niet thuis hoorde. De rest is weer netjes terug gezet. Ik kan nu overal weer bij en weet ook weer wat er in staat. Want als je 36 jaar ergens woont, verzamel gewoon veel spullen. En als er dan ook nog veel ruimte is, wordt er niet gauw iets weggedaan.


Dit is de bergruimte nu




Dit was de bende na het uitruimen van de berging en dat ziet er nu zo uit.....leeg.



Dit geeft mij een heerlijk gevoel. Nu ben ik met een andere kast bezig. Dat is een grote inloop-kast en daar is ook van alles in verzeild geraakt. Deze kast was bedoeld voor mijn stoffen en breiwol. Maar er staan nu de raarste dingen in. Bijvoorbeeld een doos met allerlei puddingvormen. Op een plank staan 11 mokjes van Van Nelle . Hier voor zal ik een betere plek zoeken, in ieder geval niet tussen de lapjes.




Maar wat ook weer zag, zijn gebreide pandjes van kindertruien. Ze zijn door mijn moeder gemaakt , eind jaren 40. Ze had een doos vol restjes breiwol gekregen en daar maakte ze dan truien voor mijn zusje en mij van. Want in de jaren na de oorlog was er aan alles gebrek. En zo hadden we dan toch nog een mooie trui. Dit heeft zij bewaard om als voorbeeld te dienen. Want ieder randje is anders.

Dit was een trui van mij

Deze was een trui van mijn zusje.


Borduren

Deze week en vorige week heb ik regelmatig kunnen borduren. Met de "Grand Marquoir" schiet ik heerlijk op. Nog zeven motiefjes te gaan. En dan nog het goud-draad.






Ik begin al te denken aan een volgend borduurwerk. Ik heb meerdere patronen liggen. Ik wil nu kiezen voor een werk met meerdere kleuren. Want na twee borduurwerken in één kleur, is en borduurwerk met meerdere kleuren wel weer leuk.Waarschijnlijk wordt het de "Mary Wigham". Dit is weer eens iets anders.




Of als "tussendoortje":  het Springtouwmeisje , naar een ontwerp van J. Heyse. Dit patroon heb ik gekocht in Domburg. Vorig jaar waren we daar en bezochten het museum Marie Tak van Poortvliet.






dinsdag 12 maart 2013

Opruimen

Na twee lentedagen is het nu ijzig koud. De wind giert om het huis. Wel schijnt de zon. Maar het opruimvirus heeft toch toe geslagen. We hebben prachtige bergruimtes onder het dak, maar.... Daar stoppen we dus werkelijk van alles in. Afgelopen winter hebben we daar muizen gehad. Schoonmaken is dus erg nodig. Maar eigenlijk wil ik niet weten wat daar allemaal in zit. Nu alles eruit gehaald is zie je pas ook hoeveel het is. Want ik ben erg goed in stouwen. Dus tijd om te ruimen.










Ik heb altijd graag wat inpakpapier voorradig, maar dat ik zoveel rollen had wist ik niet. Helaas zijn een aantal rollen aangevreten, maar verder valt de schade mee.
Bob heeft het nu helemaal schoon en ik zal de boel straks weer in ruimen. Maar niet alles gaat er weer in terug. De doos "voor de rommelmarkt" is al weer aardig vol. Troep ging meteen de afvalemmer in.
Ook kwam ik weer een aantal leuke dingen tegen. Zo ook mijn houten bouwdozen, zeker 60 jaar oud.



Een mand vol kwartetspellen, die heb ik maar in de kist met oude puzzels gestopt. Want ik heb een poosje kwartetspellen verzameld. Je hebt een paar aardige kwartetspellen en dan zie je op een rommelmarkt weer een leuk spel en daarna nog een en voor je het weet zijn het er wel erg veel. Gelukkig is de kist nu vol, geen ruimte meer, dus geen nieuwe kwartetspellen.






zondag 10 maart 2013

La Tapisserie de Pirou

Het was lente en ik kreeg "vakantiekriebels". En dacht aan de laatste vakantie. We hebben toen het kasteel van Pirou bezocht. Pirou ligt in Normandië aan de kust. Een prachtig klein kasteel uit de 12e eeuw.
In de 18e eeuw in gebruik als boerderij en vervallen geraakt.  In de 20e eeuw gerestaureerd onderleiding van Marcel Lelégard.





 Het is te bezoeken. Er is een bakkerij, een pers voor cider, een kapel en een zaal. Daar hangt La Tapisserie de Pirou. Therese Ozenne heeft er 16 jaar aan gewerkt, Drie uur per dag. Het is geborduurd in de stijl van La Tapisserie de Bayeux. Wol op linnen. Het is 58 meter lang en verteld het verhaal van de verovering van Sicilië door de Noormannen.












Ook het kasteel is te bezichtigen. Als je wilt kan je over de muur lopen. Het uitzicht is prachtig.





www.chateau-pirou.org