Verhuizen

Half november gaan  we verhuizen.

Het huis waar we nu in wonen is echt te groot. 

Het heeft zeven slaapkamers, twee woonkamers, twee keukens etc etc...

Zo zag het huis eruit toen we het kochten in 1977.

Er is veel aan verbouwd, het schuur-gedeelte is ook woonruimte geworden.

Het is een bewerkelijk huis met zes trappen, 3 etages een grote vliering en 30 ramen om schoon te houden.

Ook de tuin van 1100 m2 vraagt veel onderhoud.

Gezien onze gezondheid vinden we het verstandig om in een huis te wonen 

 wat we beter kunnen bij houden.

Dat huis hebben we gevonden in Zeeland, in een klein dorp. 

Het hele woon-gebeuren gelijkvloers en toch niet al te klein en hokkerig.

Het ligt schitterend in het mooie Zeeuwse land, vlakbij een natuurgebied.

Het dorp waar we gaan wonen

Ook vandaag ben ik weer aan het inpakken. 

Ook staan er al vele bananendozen gereed om onze boeken in te pakken.

Dat zal de grootst en ook de zwaarste klus worden.

Open Monumentendag

Maria van Jesse Kerk

We zijn naar de Open Monumentendag in Delft gegaan.

Bob kan weer aardig lopen na zijn knie-operatie en mag ook weer autorijden.

We zijn alleen naar de Maria van Jesse Kerk geweest, anders werd het te veel voor Bob.

Delft is voor ons een plaats  vol herinneringen.

Het is nu bijna 48 jaar geleden dat we in dit prachtige stadhuis zijn getrouwd.

Op de beestenmarkt dronken we koffie, bij Kobus Kuch.

Hier was vroeger iedere week de veemarkt. 

Heel wat keren ging ik daar met de oudste kinderen kijken.

Kobus Kuch was het cafe waar de boeren hun zaken afhandelden.

We gingen speciaal voor de stand van Stichting Kerkelijk Erfgoed.

Hier werd uitleg gegeven over de restauratie van de Kruisweg-staties.

Die zijn bij de sloop van de Hippolytuskerk zwaar beschadigd. 

En hebben ruim 40 jaar op de zolder van het museum Het Prinsenhof gelegen.

Deze staties zijn door mijn grootvader gemaakt.

Hij heeft daar vele jaren aan gewerkt. 

Het zijn enorm grote potlood-tekeningen, gauw 3x4 meter. 

Mijn moeder heeft er vaak voor moeten poseren.

Gelukkig wil men ze nu gaan restaureren.

Ook hangt daar in de kerk een olieverf-schilderij, dat mijn grootvader heeft gemaakt.

Het schilderij hangt erg hoog en de belichting was niet geweldig.
Ik heb de foto wat lichter gemaakt, anders was er bijna niets van te zien.

Ik had daar de schets van. Die heb ik geschonken aan het museum "het Prinsenhof"

De Maria van Jesse Kerk met muziek van Gregorian.

Na 4.25 min. zie je het schilderij van mijn grootvader, boven de ingang van de kapel.

Nog meer....

Op eens zag ik ze staan, schoentjes van mijn moeder.

Ze stonden gewoon op een plankje in een boekenkast.

Omdat dit huis nogal groot is, kom ik in sommige kamers niet zo vaak.

Vanmorgen ging ik daar eens schoonmaken, want dat moet zo nu en dan toch gebeuren.

En bij het afstoffen, zag ik ze staan, nog vier schoentjes.

Het dekentje is klaar

Het dekentje is klaar!

Eerst was ik niet zo enthousiast over de kleuren. Maar dit was wat ik in huis had.

Nu ben ik er tevreden mee. Want door het contrast, lijken het net hartjes.

Witte hartjes in een blauwe achtergrond.

Eigenlijk wel heel leuk.

De andere kant oogt totaal anders.

Hier komt het wit meer naar voren en zie je de blauwe hartjes niet zo.

Bij mijn borduurwerk is het middenstuk klaar.

Ik ben nu begonnen aan de kleine motieven van de rand.

Die geven het borduurwerk zijn ronde vorm.

Het patroon komt van;  http://www.lesfilsdemimie.be/

Mary Rose

Zo moet het worden.