maandag 11 november 2013

België


Veertien dagen geleden zijn we naar België geweest. We moesten een grote pan naar onze dochter Frieda brengen. Maar dit hebben we gecombineerd met een bezoek aan een rommelmarkt in Wetteren.
We zijn nu eenmaal dol op rommelmarkten. Wie weet zien we er wat moois, maar dat is bij dit soort markten vaak niet zo.




In dit gebouw was de rommelmarkt.




Er was vooral kleding , speelgoed en veel huishoudelijke goederen.  
Er was maar een kraampje met wat oude/antieke spullen. Maar dat was vooral op religieus gebied.
Wel hebben we een aantal dvd's gekocht. Die kijken we tijdens onze vakanties, zo in de avond-uren.


We waren daar dus gauw uitgekeken. 

Schellebelle ligt op de route naar onze dochter, dus we hebben een bezoekje aan dat plaatsje gebracht.
En dat was zeker de moeite waard. Helaas was onze tijd maar kort, dus hier komen we zeker terug.
We hebben over het plein gewandeld en langs de Schelde.

Aan dat plein een mooie oude kerk.


Naast de kerk een café met een toepasselijke naam.



En op het dorpsplein een tolhuisje.



En uiteraard meerdere café's en restaurants aan het plein.

Wanneer dit café open is, je moet gewoon maar gaan kijken. Toen wij er waren was het open. 


Aan de overkant onder de bomen stonden wat kramen, want er was markt.


Maar dit bord intrigeerde ons het meest.


We hadden geen idee wat het Eetgoedpad was. Wandelen langs restaurants of zo?

Nee, het is een wandelroute en de naam is een verwijzing naar een kasteel, Eetgoed.



Link naar de website van het Eetgoedpad

We zijn nog even naar de rivier "de Schelde" gelopen, naar de veerpont.






Al voor 1200 was hier een veerpont, maar in 1965 is deze afgeschaft. Maar voetgangers en fietsers kunnen gratis met deze veerpont mee. Want aan de andere kant van de rivier zijn ook weer wandelroutes.





De inwoners van Schellebelle hebben een speelfilm gemaakt over hun dorp in 1919.
In de film wordt uiteraard wel Vlaams gesproken.

                                   

Een voorproefje van de film over Schellebelle.

                                   

Schellebelle 1919



zaterdag 9 november 2013

Waar blijft de tijd


Deze week is om gevlogen. Ik had van alles willen doen. Ik had zo graag de Mary Wigham af gehad. 





Het zijn nu echt de laatste steken. Misschien is het volgende week klaar.
Ik moet nog twee motieven afmaken, de ene is moeilijk ophef patroon te zien en in de andere zit een foutje. Daar moet ik maar eens rustig voor gaan zitten.
Ook van klussen is vorige week zaterdag niet veel gekomen. Het weer was te slecht.
Alleen een lekkende regen-afvoer hebben ze gemaakt. 

          
                           




Bob heeft deze week wel het een en ander gedaan.
Namelijk de dubbele deur in de grote kamer geschilderd en er een paar oude grepen opgezet.



Behandeld met azijn, zout en bloem en nu glimmen ze weer.


Deze grepen hebben we vele jaren geleden in België gekocht. 








De grepen zitten er voor de sier op. De deuren kunnen alleen vanaf de andere kant geopend worden.
Wie weet veranderd Bob dat nog wel een keer. 



woensdag 6 november 2013

Mijn "wintervacht jas"


Ook ik heb een "wintervacht jas" gehad. Op de Blog van De tante van Tjorven Klik staat een reportage  over jassen gemaakt van dekens. 
Mijn moeder heeft voor mij in 1948 al een warm winterpak gemaakt van een wollen deken.
Licht-blauw met een witte streep. Ook mijn zusje heeft het pakje gedragen en dat kan ik mij nog herinneren. Van haar in het pak heb ik geen foto's.



Wandelen in het Scheveningse Bosch.



Hier kan je goed de strepen van de randvan de deken zien. Ze had er ook sloffen bij gemaakt, zodat ik warm uit rijden ging.
In de kinderwagen ligt het vachtje. dat ook bij mijn vader in zijn kinderwagen heeft gelegen.
Hier over schreef ik al eerder klik
Nu ligt het bij ons op een stoel.

dinsdag 5 november 2013

Breikunst uit het Hoge Noorden


Door de tv-uitzending van de Noorse tv, heb ik het boek "Breikunst uit het Hoge Noorden" weer tevoorschijn gehaald. Het boek heb ik 27 jaar geleden van mijn zusje gekregen.




Hierin staat veel uitleg over de techniek en achtergrond-informatie. Wel een paar patronen.
Ik denk dat het boek niet meer wordt verkocht. Maar ik zag het wel tweedehands aangeboden. Het is zeer de moeite waard. 


Deze mutsen heb ik alle twee gemaakt.
Met veel genoegen heb ik al weer in het boekje zitten kijken.

Ik heb altijd veel gebreid voor onze kinderen. Ook Bob kreeg truien door mij gebreid.
En tenslotte maakte ik nog truien voor mijzelf. 
Twee liggen nog in mijn kast.



Dit is mijn kerst-trui, helaas te dik om in huis te dragen. Maar als we naar buiten gaan, een geweldige trui, heerlijk warm. De motieven van de onderrand heb ik er op gemaasd. 


Na het zien van het programma op de Noorse tv, met al die prachtige Noorse truien, gaat het weer kriebelen bij mij. Dus wie weet komen er straks toch weer truien van mijn pennen.
Ik heb ook moeten stoppen met breien omdat ik te veel last kreeg van mijn polsen. Maar ik breidde ook wel erg veel. Nu kan ik het rustiger aan doen. 



zaterdag 2 november 2013

Van schaap tot trui






Vannacht heb ik niet zoveel geslapen. Ik heb naar de Noorse TV gekeken. Daar was een brei-marathon te zien. Ze wilden proberen het record van Australië te verbeteren, dat staat al negen jaar op 
4 uur, 51 minuten en 14 seconden. 
Ik heb natuurlijk niet de hele nacht gekeken. We waren pas laat thuis van een verjaardag maar tot 1.30 heb ik gekeken en toen om 5.30 heb ik weer even gekeken. 


Het schaap




Nadat het schaap was geschoren werd begonnen met het spinnen en daarna kon er gebreid worden.




En daarna het laatste gedeelte. Ik wilde graag zien hoeveel tijd het deze mensen het had gekost om de trui klaar te hebben.




Het werd echt een race tegen de klok. Hier wordt de trui al in elkaar genaaid, terwijl er ook nog aan gebreid word.



De laatste steken en dan is de trui klaar.




De trui is na 8 uur, 35 minuten en 23 seconden klaar.




Hierna was er champagne en taart.

Foto van Thomas Hellum

Een link naar de site van NRK