Haagse herinneringen

Ons bezoek aan het Haags Gemeente Museum riep bij mij veel herinneringen op.

Ik heb tot mijn 14e jaar in Den Haag gewoond.

Tot mijn 4e jaar woonden we in de Viviënstraat. Mijn ouders woonden "in", wat toen heel gebruikelijk was. De bewoners van dit huis waren verplicht om woonruimte te verhuren. omdat ze maar met hun tweeën in dit huis woonden. Mijn ouders woonden op de zolderverdieping.

Het is vlak bij het gemeente-museum.

Hier gingen mijn ouders vaak naar toe en ik ging dan mee.

Ik mocht dan altijd naar het poppenhuis gaan kijken. 

internet-foto

Ik klom dan op het trapje, om in alle kamers te kunnen kijken.

Zelf had ik thuis ook een poppenhuis, maar zo mooi als dit uiteraard niet.

Iedere keer als ik naar het museum ging was het genieten van zo'n mooi poppenhuis.

Mijn poppenhuis was gemaakt door mijn vader van hardboard, op het dak was papier met

dakpan-motief geplakt. Welke meubeltjes erin stonden weet ik niet meer.

Ik speelde het liefst buiten.

Op  de kleine vijver voor het museum heb ik leren schaatsen.

Eind 1950 kregen mijn ouders een eigen woning op de Erasmusweg.

Een drie-kamer-flatje. Maar wat waren ze blij,  een eigen voordeur.

Nummer negen-vijf-negen. Negenhonderdnegenenvijftig was te moeilijk voor mij om te onthouden.

Ik was ook nog geen vier jaar toen ik daar kwam wonen.

Ik heb hier een fijne jeugd gehad. We konden altijd buiten spelen. Naast de weg was een braakliggend stuk grond, wat later een plantsoen is geworden Het was toen ook geen doorgaande weg. En veel verkeer was er toen nog niet. 

Tien jaar later zijn we verhuisd naar Delft.