Een koperen verzameling

Ik ben een verzamelaarster en Bob is ook een verzamelaar.

Ik ben van de week maar eens het koper gaan poetsen. Ik doe regelmatig een paar stukken. Ik ga dan heerlijk buiten in de tuin zitten. Ik poets het koper niet zo heel vaak, omdat het toch een slijtage-procces is. 

Dit keer begon ik met kandelaars. Om niet iedere keer naar binnen moeten lopen, verzamelde ik ze. Op de foto staan niet al onze kandelaars, het is nog niet de helft van de koperen kandelaars.

Door het hele huis staan kandelaars op kasten, schoorstenen en op tafels. Maar ook in het raamkozijn. Dat is nu een probleem met de hitte, de kaarsen smelten. Dus die heb ik nu maar weg gezet.

De laatste vakantie heb ik nog twee kandelaars gekocht. Ik wilde graag een paar kandelaars op een kast zetten. Want degene die er op stonden vond ik te klein en deze hebben de juiste maat..

Laatste aanwinst

Onze eerste kandelaars

De eerste kandelaars hebben we gekocht om op de schoorsteen te zetten van ons huisje. In de loop  der jaren kochten we meer kandelaars.

De grootste kandelaars

Deze zijn gekocht in Noorwegen. Maar ze komen eigenlijk uit België, uit een kerk. Jammer dat ik niet verder gevraagd heb, welke kerk of plaats. 

De kaarsen die je ziet zijn voor de sier. Hierin zitten met een veermechanisme, de eigenlijke kaarsen. Zodat het net lijkt of de grote waskaarsen branden, maar nooit kleiner worden.

De kleinste kandelaars

De kleinste kandelaars zijn slechts 6 cm groot. Ze waren ooit van mijn tante.

De oudste kandelaars

Deze oude kandelaars zijn van mijn grootouders geweest. Ze zijn ook niet precies hetzelfde. Dat werd vroeger nooit gedaan. Ze werden per stuk gemaakt en daardoor zijn ze allemaal anders.

Dit kandelaartje is ooit verzilverd geweest, maar door het vele poetsen zit er alleen nog wat zilver in de randjes. Maar het was ooit van mijn oma Aad.

Op meerder plekken staan kandelaars. Dus als de stroom uit mocht vallen, hebben wij nog wel een kaarsje als verlichting.