In Delft is er iedere zaterdag een grote antiekmarkt.
Daar zag mijn vader zo'n 30 jaar geleden, dit kleine beeldje staan.
De verkoper vertelde daar een heel verhaal over.
Het zou vreselijk oud zijn etc.
Waarna mijn vader vreselijk moest lachen.
Want hij herkende het beeldje.
Mijn ouders hadden een houten mal om suikerfiguren in te maken.
Maar zij gebruikten het om er gipsen figuurtjes in te gieten.
De gipsresten zitten er nog op.
Samen hebben mijn ouders vele beeldjes gemaakt.
Mijn vader goot ze en mijn moeder beschilderde ze.
Het vrouwenfiguurtje was favoriet.
De leeuw niet zo, omdat de pootjes er gauw vanaf braken.
Het past !
Het beeldje is echt in deze mal gemaakt.
Dat deden mijn vader en moeder in de jaren '40.
Het beeldje is beslist niet "meer dan honderd jaar oud", zoals de verkoper beweerde.
Gewoon gemaakt door mijn ouders.
En nu is het bij ons thuis.
Wat een mooi verhaal.
BeantwoordenVerwijderenleuk dat het beeldje weer terug is bij af, de cirkel is dus weer rond.
Groeten
Marga
Wat een mooi verhaal en wat heb je mooie herinneringen aan je ouders.
BeantwoordenVerwijderenDat is een bijzonder verhaal. Leuk om te lezen hoe het beeldje weer bij jullie terecht is gekomen.
BeantwoordenVerwijderen