Ik heb iets met theelichtjes. Theedrinken en dan de theepot op een theelichtje.
Toen we net getrouwd waren hadden we een theelichtje van Tomado. Zo'n theelichtje van draad met zwarte dopjes als voetjes. Van mijn vader kreeg ik andere theelicht. Net zo iets als mijn ouders in gebruik hadden, modern volgens hem.
Ik gebruik hem nog wel, maar dan als rechaud.
Deze is van mijn ouders geweest. Hiervoor gebruikten zij altijd een koperen theelicht. Dat theelicht vond ik erg mooi. Maar omdat het gepoetst moest worden is het theelicht in de kast gezet en niet meer gebruikt. Later stond het theelichtje wel voor de sier op een tafeltje.
Dat zwarte ding vond ik vreselijk lelijk, ik wilde graag een koperen theelicht.
Bob heeft toen een oud koperen theelicht gekocht.
Ons koperen theelicht.
Maar eigenlijk is het met het koperen theelicht van mijn moeder net zo gegaan. Bij haar thuis gebruikten ze een koperen theelicht, wat zij erg mooi vond. Dus heeft zij toen een koperen theelicht gekocht, bij een antiquair in Den Haag.
Theelichtje van mijn moeder |
Vele jaren stond hier de theepot op, tot mijn vader met dat oranje theelicht thuis kwam. Het is echt jaren 70, alles moest toen oranje zijn.
Theelichtje van mijn oma Veldhuis |
Het theelichtje van mijn Oma Veldhuis. Als ik bij haar was stond daar de theepot op.
Maar ook van mijn overgrootouders heb ik het theelicht.
Zij hadden een groen stenen theelichtje.
Twaalf jaar geleden heb ik het huis van mijn grootouders ontruimd. Daar was hun zoon in blijven wonen. Maar die had alles gelaten zo als het altijd was geweest. Voor mij was het dus gewoon het huis van mijn oma.
Over deze theelichtjes kan ik niets zeggen. Ik had ze nog nooit gezien.
Maar mijn oma hield erg van serviesgoed.
Ook heb ik nog twee elektrische theelichten, ooit op een rommelmarkt gekocht.
Natuurlijk is er dan nog het glazen theelicht van DE. Met de bijpassende theepot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten