De zon

Vandaag werden we met een zonnetje wakker. Maar wel in een witte wereld. Dit is wat we zagen:

Uitzicht vanuit de slaapkamer

Nog steeds genieten we van het uitzicht. Vroeger stonden al die bomen er niet, dat is pas van de laatste 20 jaar. Voor mij is het jammer, ik hield zo van dat weidse polderlandschap. Maar er moesten zonodig bomen komen. Ook aan de voorkant van ons huis is een "bos" gekomen. Dus weg fraai uitzicht op de rivier. Alleen de grote schepen zijn nog te zien. De zeilen van de zeilboten zitten nu achter de bomen. En als de bomen nog groter worden zullen we wel niets meer van de schepen zien. Jammer dat er geen open plekken in het bos zijn gekomen. Zodat er toch uitzicht op de rivier zou zijn.

Zo zie je nu ons huis vanaf het water. De foto is vanaf een grote boot van de spido genomen , zodat we over de bomen heen konden kijken. Al die bomen zijn er gekomen na de ruilverkaveling. Wel hebben we nu een fraaie sloot achter ons huis, dat was vroeger een kleine "greppel". Het zit er altijd vol watervogels. Er zijn de hele zomer twee reigers. Een staat links en de ander aan de rechter kant. Ook heeft een meerkoet er een nest. Wat hij enorm verdedigt. Zelf de zwanen worden verjaagd. Maar als de aalscholver komt doet hij niets. Wat kan de aalscholver duiken! Heerlijk om te zien. Verder zijn er altijd wel meerdere eenden. De verrekijkers staan altijd klaar.   Er valt nog steeds veel te zien.
Deze witte reiger komt regelmatig. Maar we wonen toch nog steeds naar onze zin, ook al kunnen we niet meer zo ver kijken.