Leuke dingen

Gelukkig hoefde ik niet opgenomen te worden, mijn zuurstofgehalte was net hoog genoeg.
Dus fijn naar huis, wel over een week terug komen.





Zodoende kon ik dus naar de jaarlijkse stamppotmaaltijd in ons dorpshuis.
We waren met ongeveer 130 mensen.
Er werden verschillende stamppotten opgediend.
We hebben weer zoals altijd gesmuld.

Afgelopen vrijdag zijn we naar de plantenhal in Oud-Beijerland geweest.




Dus wat gezellige plantjes gekocht.









En in de vensterbank staan ook nog wat narcissen in een bakje.
Maar die moeten nog uitkomen.

Maar zaterdag was ik weer ziek.
En ik moet vandaag weer naar het ziekenhuis.

Geen goed nieuws

De longemboliën zijn weer terug.

Maar ik ben wel weer thuis.

Het ging een week geleden helemaal mis, totaal geen lucht.

Ik mag niets doen en lig dus op bed.

A.s. maandag weer naar de longarts.

Ondanks de medicijnen heb ik het nog steeds benauwd.

Gelukkig kan ik wel borduren en haken.

Afgelopen dagen heb ik een muts gehaakt.

Eigenlijk kan ik niet veel meer dan dat doen.

Alles kost mij te veel energie.

Van deze bol kan ik weer twee mutsen haken.

Dit zijn de laatste twee borduurwerkjes.

Ik moet nu weer een nieuw patroon opzoeken.

Maar ik ga voorlopig een muts haken.

Ook al heb ik er een hele stapel liggen.

Oliebollen

Voor iedereen de beste wensen voor 

2019

Veel geluk, liefde en gezondheid.

Oliebollen bakken heb ik altijd met veel plezier gedaan.

Het hoort voor mij ook zo bij het Oudejaar.

Deze heb ik gebakken in 2016.

De laatste keer dat ik het zelf kon doen.

In 2017 heeft mijn schoonzusje Annie voor ons oliebollen gebakken.

En dit jaar hebben we bollen gekocht.

Deze worden op het dorp gebakken.

En de opbrengst is voor de dorpsfeesten.

Ik hoop echt dat ik volgend jaar weer zelf kan bakken.

Erg lang geleden

Allereerst fijne kerstdagen 

en

veel geluk, liefde en gezondheid voor 2019


Het is wel erg lang geleden dat ik wat op mijn blog heb geschreven.
Maar eind augustus ging het goed mis met mij gezondheid.
Het was ziekenhuis in, ziekenhuis uit.
Ik kwam zelfs op de IC te liggen.





Ik had last van nierstenen en vlak daarna een ernstige vorm van longembolie.
Dat verklaarde wel waarom ik mij zo ziek voelde en tot niets meer in staat was.
Ik had ook geen puf meer om zelf iets op mijn blog te zetten.
Ook handwerken ging niet meer, dat kostte te veel energie.

Begin december zijn de nierstenen verwijderd.
Maar de operatie was eigenlijk te zwaar voor mij.
Ik werd doodziek.

Maar ik ben nu weer thuis. Ik kan Kerst thuis vieren.
En dat is toch wel heel fijn.





Maar ik heb nog een lange weg te gaan voor ik weer ben opgeknapt.

Ik ben wel weer gaan borduren.
Dat is toch wel een grote hobby voor mij.
En goed te doen als je in bed ligt.



Hopelijk lukt het mij om weer regelmatig iets op mijn blog te zetten.

Eindelijk regen

Eindelijk was daar dan de regen.

De regenton is weer goed gevuld.

De tuin had dit echt nodig.

Alles ziet er nu weer beter uit.

Daisy zoekt nog wel de schaduw op.

Ze is nu naar de hondenkappers geweest.

En hebben we  een bruine hond.

We zitten nog steeds iedere dag buiten.

Het borduren gaat gaat steeds moeizamer.

Ook lezen lukt niet meer zo goed.

Mijn ogen gaan hard achteruit.

Maar 23 augustus is de eerste staaroperatie.

.

Nu het niet meer zo heet is, maar eens gauw sperziebonen gekocht.

Appie had ze in de aanbieding.

Mooie dunne bonen.

Ik vind dit altijd een leuk karwei.

Ze zitten nu allemaal in de vriezer.

Er bewoog iets in de petunia's

Het leek wel een kolibrie.

Maar het was was een kolibrievlinder.

Ik had er nog nooit een gezien.

En nu zomaar een in de tuin, op de petunia's

Ik moest echt opzoeken wat het was.

Kleine wereld

Onze wereld is de laatste tijd nog al klein.

Bob heeft een nieuwe heup en mag dus niet autorijden.

Ook ik mag geen autorijden.

Maar we vermaken ons prima op ons terras.

Gelukkig is het mooi weer.

En kunnen we iedere dag buiten zitten.

Ook al zitten we buiten,  de vogels komen drinken.

Bij de duiven is deze teil erg in trek,

Er staan in de tuin nog andere drinkbakken.

Deze is favoriet bij de merel.

Gelukkig krijgen we wel bezoek.

Ieder weekend krijgen we hulp van onze kinderen.

Want er moeten toch boodschappen gedaan worden.

En het huis moet ook schoon.

Onze kleindochter met haar mama en papa kwam ook op bezoek.

Aan eind van de dag werd de BBQ aangestoken.

Daisy heeft vier weken bij onze oudste zoon gelogeerd.

Het was wel erg stil zonder haar.

Maar sinds dit weekend is ze weer thuis.

We vermaken ons prima op ons terras.

In de verte hoor ik de koeien,

boven ons hoofd vliegen de zwaluwen.

en 's avonds de vleermuizen.

Onder de overkapping van dit huis nestelen de zwaluwen.

En wij genieten van dit alles.

Bob met een boek.

En ik met mijn borduurwerk.

Wat een zomer

De bladcactus heeft prachtig gebloeid.

Daisy ligt heerlijk op het terras in het zonnetje,

maar als ze het te warm krijgt gaat ze gauw in de schaduw liggen.

Ook de kat van de buren ligt bij ons op het terras.

Als Daisy haar ziet, jaagt ze haar wel weg.

Door omstandigheden brengen we deze zomer wel op ons terras door.

Vorige week heeft Bob een nieuwe heup gekregen.

We zijn dus aan huis gekluisterd.

Maar dat is met dit weer niet erg.

Mijn ogen gaan snel achteruit, de staar is zeer progressief. 

Nu maar hopen dat de operatie snel kan gebeuren.

Komende week weer naar het ziekenhuis om de lenzen te laten opmeten.

Borduren wil nog wel lukken.

Al maak ik wel steeds meer foutjes.

Een boek lezen is erg vermoeiend.

Komt wel weer. 

Gelukkig hebben we heel wat luisterboeken.

Dus ik laat me lekker voorlezen.

Ook werken op de computer gaat zeer moeizaam.

Maar het is me toch weer gelukt, om wat op mijn blog te schrijven.